نصب جعبه آتش نشانی

جعبه آتش نشانی باید در ارتفاع ۱٫۲ – ۱٫۳ متر از کف ساختمان به صورت روکار یا توکار نصب شود. برای سهولت استفاده از جعبه ها، آنها نباید در پشت درب ها یا دیوارها نصب گردند. بهترین محل قرار گیری فایرباکس پله های فرار، پاگردها و نزدیک درب های ورودی ساختمان، راهروها و جلوی دید همگان است. در هنگام نصب دقت کنید که درب های باکس به درستی و بدون هیچ گونه مانعی باز و بسته شوند.

نکات مهمی که در هنگام نصب جعبه آتش نشانی باید به آنها دقت کنید:

• به جز شرایطی که کارشناس آتش نشانی مشخص می‌کند ، جعبه را در محل‌هایی که آتش سوزی در آن رخ نمی‌دهد نصب نکنید.
• علامتی به ارتفاع حداقل ۱۵ سانتی متر بر روی فایر باکس جهت مشخص کردن محل آن نصب گردد.
• بهترین ارتفاع برای نصب فایر باکس ۱٫۲ تا ۱٫۵ متر از کف می باشد.
• فایرباکس را به شکلی نصب کنید که تمام شلنگ به راحتی از قرقره بیرون بیاید.
• کمترین فاصله ممکن (۱۰ سانتی متر)، بین تجهیزات داخل جعبه و قرقره باید رعایت شود.
• دقت کنید هنگام باز شدن درب فایر‌باکس ، قرقره به راحتی قابل استفاده باشد و درب مزاحمتی برای قرقره ایجاد نکند.
• برای عملکرد بهتر در زمان نیاز، قرقره آتش نشانی داخل فایر باکس دارای لولا باشد.
• جعبه های آتش نشانی باید با فاصله ۲۰ متر از یکدیگر نصب شوند (حداکثر این فاصله ۳۰ متر می باشد.)

پس از نصب باید یک بار بررسی کلی انجام دهید تا از جایگذاری مناسب جعیه آتش نشانی مطمئن شوید. در زیر ۵ مورد مهم و اساسی برای بررسی صحت نصب جعبه را به شما میگوییم:

1. نشتی آب شلنگ آتش نشانی را آزمایش کنید. دقت کنید که میزان نشتی آب نباید بیشتر از ۵ لیتر در ۳ دقیقه باشد.
2. برای اطمینان از باز و بسته شدن راحت و روان شلنگ ، یکبار آن را تا آخر از روی قرقره باز کنید.
3. قرقره باید دارای فشار آب خروجی حداقل ۶  متر در حالت جت و حداقل میزان دبی ۳۳ لیتر در دقیقه باشد.
4.  نازل را باز و بسته کنید و مطمئن شوید که این کار را راحت و بی دردسر انجام می‌دهید.
5. و در آخر حتما هر ۶ ماه یکبار تمامی قطعات را چک کنید.

سیستم لوله کشی آتش نشانی ساختمان

روش های اجرای لوله کشی سیستم آتش نشانی در ساختمان وابسته به نکاتی مانند مساحت، طبقات، کاربری( مسکونی، اداری و..) و … می‌باشد که هر کدام باید طبق استاندارد های مشخصی انجام شود.

انواع  روش های لوله کشی آتش نشانی موارد زیر هستند:

1. روش خشک : در این روش از منبع جدایی برای تامین آب مورد نیاز سیستم اطفا حریق استفاده می‌شود. لوله کشی این روش از لوله کشی آب شهری جداست.
2. روش تر : آب مورد نیاز در این روش از لوله کشی آب شهری تامین می‌شود و نیازی به منبع جدا نیست.
3. روش ترکیبی ( تر و خشک ) : همانطور که از اسمش پیداست ، برای تامین آب مورد نیاز اطفاء، از هر دو روش استفاده می‌شود. ولی اولویت استفاده از هر کدام به شرایط ساختمان بستگی دارد.